Σημαντικό έργο της Κρητικής Πολιτείας, η γέφυρα του Ταυρωνίτη στον ομώνυμο οικισμό σχεδιάστηκε και κτίστηκε το 1901 από το μηχανικό Μιχάλη Σαββάκη. Αποτέλεσε σημαντικό τεχνολογικό επίτευγμα για τα δεδομένα της εποχής και έργο πνοής για τον τόπο, καθώς συνέδεε την πόλη των Χανίων και την επαρχία της Κυδωνίας με τις επαρχίες Κισάμου και Σελίνου. Λόγω του μεγάλου πλάτους του ποταμού Ταυρωνίτη (150 μ.), η γέφυρα δεν μπορούσε να γίνει πετρόκτιστη και γι’ αυτό προκρίθηκε η μεταλλική κατασκευή. Για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκαν σίδερα από τη Γερμανία, το πάτωμά της ήταν ξύλινο με 3,5 μέτρα πλάτος, ενώ είχε και πεζοδρόμια στα πλάγια, πλάτους 60 εκατοστών.

Κατά τη μάχη της Κρήτης, το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου του 1941, η γέφυρα και η γύρω από αυτήν περιοχή αποτέλεσαν το πιο σκληρό ίσως θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων μεταξύ των επιτιθέμενων Γερμανών και των Συμμάχων που κρατούσαν την άμυνα του αεροδρομίου του Μάλεμε. Από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς ένα μέρος της γέφυρας κατέρρευσε και αναστηλώθηκε πρόχειρα από τους κατακτητές. Αρκετές δεκαετίες αργότερα, το 1998, η φθορά του χρόνου και η διάβρωση είχαν ως επακόλουθο να υποστεί εκ νέου ζημιά η γέφυρα, μέχρι που το 2000 έγινε πλήρης αποκατάσταση στην αρχική της μορφή από τον τότε Δήμο Βουκολιών. Σήμερα, η γέφυρα έχει χαρακτηριστεί Νεώτερο Ιστορικό Μνημείο και αποτελεί τμήμα πεζοπορικών και ποδηλατικών διαδρομών. Δίπλα της υπάρχουν ένα παλιό πολυβολείο, ένας πύργος από γερμανικό άρμα μάχης Panzer 38T, δυο εξουδετερωμένες νάρκες MKG-MODO αμερικάνικης κατασκευής, καθώς και μία τορπίλη, για να θυμίζουν το αιματοβαμμένο κρητικό έπος του ‘41.